پایگاه خبری کرج امروز، المیرا دادمهر/مهلا دختری با آرزوهای بزرگ است. نوجوانی از دیار البرز که در هفدهمین بهار زندگی‌اش توانسته در سکوی نائب قهرمانی تکواندوی بانوان جهان بایستد و با بالا بردن پرچم سه رنگ  کشورمان کاری کند که ما یک بار دیگربه ایرانی بودنمان افتخار کنیم. این ورزشکار البرزی  نماد "خواستن توانستن است" و مفهوم تلاش، پشتکار و امید را را برای تمامی بانوان ورزشکاری که با تکیه بر توانمندی‌هایشان جلو می روند تا روزی بتوانند برای ایران و ایرانیان افتخار آفرینی کنند، معنا می‌کند. این قهرمان ثابت کرده محدودیت‌ها و مشکلات هرگز مانع این نمی شود زن ایرانی از آرزوها و خواسته هایش دست بکشد و ناامیدی را در خانه دلش جای دهد. پهلوان و قهرمان پروری بخشی از هویت این سرزمین است و مهلا مومن زاده به عنوان زنی ایرانی یکی از قهرمانانی است که نامش تا ابد در تقویم ورزشی ایران  ماندگار خواهد شد. این نوجوان البرزی الگویی برای تمام دختران ورزشکاری است که با تمرین مداوم تلاش می‌کنند که نه مثل مهلا مومن زاده بلکه بهتر از او باشند تا بتوانند جای خود را در رقابت‌های ملی و بین المللی باز کنند و سهمشان را از سکوهای ورزش حرفه ای بگیرند. بله. ما مثل مهلا کم نداریم، ورزشکاری که بلافاصله بعد از بازگشت از رقابت‌های جهانی به دعوت علی کمالی زاده در شهرداری کرج حضور یافت تا با قدردانی کوچکی خستگی چند ماه تلاش و زحمت را از تن به در کند. به گفته شهردار کرج مومن زاده گنجینه ای ارزشمند برای ایران کوچک است و در سالهای آینده  می‌تواند شگفتی آفرین ورزش تکواندو باشد. دعوت کمالی زاده از این قهرمان ورزشی و وعده  او برای تاسیس خانه تکواندو درکرج نشان می‌دهد برای توسعه ورزش قهرمانی تنها یک ارگان مسئول نیست و همه مدیران به فراخور توان خود باید در این حوزه ورود کنند. همه ما می‌دانیم که یک دست صدا ندارد و مسئولان اگر می‌خواهند ایران کوچک  درحوزه ورزش حرف های جدی تری برای گفتن داشته باشد، باید یک دل شوند و به فراخور توان خود پا به میدان بگذارند. البته مدیران نباید فراموش کنند برای قهرمان پروری تنها حمایت های مادی کافی نیست و پشتیبانی معنوی، تشویق و قدردانی از ورزشکاران نیز به همان اندازه اهمیت دارد. گاه یک دعوت ساده از قهرمانی ورزشی و شنیدن درد و دل‌هایش معجزه می‌کند، معجزه ای که شهردار کرج با آن آشناست و معنایش را خوب می‌داند...